Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to coroczne święto obchodzone 21 lutego. Zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Upamiętnia wydarzenia w Bangladeszu, gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło w czasie demonstracji, podczas której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Polski język jest uznawany za jeden z najtrudniejszych do przyswojenia przez obcokrajowców. Posiada liczne smaczki niespotykane nigdzie indziej. Mowa tu m.in. o zmiękczeniach i zgrubieniach. Nawiązując do dzisiejszego święta, to właśnie w Zamościu po raz pierwszy użyto w druku literki o z kreską czyli ó. Miało to miejsce w 1654 r. kiedy ukazał się w druku tekst Mikołaja Świńskiego pt. Kazanie na Uroczystość Zwiastowania Panny Najświętszej przy katedrze Chełmskiej w Krasnymstawie…, drukowanym w Drukarni Akademii Zamojskiej.
Ciekawostka: Aleksander Brückner, Encyklopedia staropolska : obiecado, obiecadło, […] z górą (960-1280) nikt po polsku nie pisał, pierwsze składanie kilku znaków łacińskich naśladowano wzorem Czech w XIV i XV wieku, ale ponieważ szkoła wcale polszczyzny nie uczyła, więc nie zdobyto się na jednolitość i każdy znęcał się po swojemu, nad abecadłem i ortografią. Czechom jednolitą pisownię wzbogacającą znaki łacińskie kropkami stworzył Jan Hus, ale piętno kacerstwa odstraszało nas od naśladownictwa tego jedynego trafnego systemu. […] tak się mściło niedbalstwo wobec języka narodowego, zrozumiałe chyba u mieszczan pół-Niemców, karygodne śród kół uczonych, nie uznających, jak i węgierskiego, niczego niełacińskiego. Skoro pismo drukiem zastąpiono, musiał dotychczasowy rozgardiasz ortograficzny ustąpić; nieznani nam z nazwiska zecerzy polscy ustalili jako tako dla księgarzy Niemców pisownię polską posługującą się i składaniem znaków sz, ci, i kropkami, i kreskami ż, ź, ń, ć, ś, i odmianą kształtu; ł, ą, ę.
