Człowiek pozbywa się ze swojego otoczenia wszystkiego tego, co uznaje za niepotrzebne. Bywa, że jest to rodzinny album ze zdjęciami. „Bo ich już nie ma”. Na śmietnik trafiają listy, zdjęcia, książki z dedykacją – „kochanemu wnukowi babcia”, kolekcje znaczków…
Zdarza się szczęśliwie – zwłaszcza w przypadku księgozbiorów – że rodzina, świadoma wartości tegoż, przekazuje go zaprzyjaźnionej bibliotece.
W jednej z książek, wśród „rzeczy niepotrzebnych” – znaleźliśmy w ostatnim czasie „cegiełkę”. Osobliwa to cegiełka, bo dotyczy Zamościa. Konkretnie budowy zamojskiego kościoła.
„Parafia istnieje od 1584 r. W r. 1588 została podniesiona do godności prepozytury. Przy parafii funkcjonował szpital i szkoła prowadzona przez ks. Jana Herbesta. Po wybudowaniu kolegiaty w Zamościu, tam przeniesiono parafię (r. 1600). W okresie międzywojennym, w związku z dynamicznym rozwojem miasta, powstała konieczność stworzenia nowego ośrodka duszpasterskiego, co powierzono w r. 1937 ks. Franciszkowi Zawiszy. W r. 1938 rozpoczęto budowę kościoła i zaczęto odprawiać pierwsze nabożeństwa w ukończonych podziemiach. Parafia została erygowana 31 XII 1949 r., przez bpa lubelskiego Piotra Kałwę.
Obecny kościół parafialny, pw. Świętego Krzyża, został wybudowany w latach 1938-1946 wg projektu Jerzego Siennickiego. 10 XI 1946 r., poświęcony przez ks. Franciszka Zawiszę. Dalsze prace wykończeniowe i budowlane były prowadzone jeszcze przez szereg lat. Wieża kościelna powstała wg zmodernizowanego projektu inż. Tadeusza Witkowskiego. Prace budowlane przy niej zakończono w r. 1978. Fronton kościoła ozdobiono kolumnadą, na której wspiera się obszerny balkon. 17 IX 1978 r. kościół został konsekrowany przez bpa Bolesława Pylaka (zmieniono wezwanie kościoła ze Znalezienia Drzewa Krzyża Świętego na Krzyża Świętego).” – czytamy na stronie parafii.
W naszych zbiorach znajduje się obrazek – cegiełka na budowę Kościoła św. Krzyża.
