Głodnych nakarmić, nagich przyodziać… Spełniamy ten chrześcijański obowiązek od lat. Oto budżet Sejmiku Powiatowego Zamojskiego zgodnie z uchwałami z dnia 4-go lipca 1918 roku zakładał w dziale Dobroczynność na doraźną pomoc dla ubogich 80000 koron, na ochronki 20000, na schronisko w Radecznicy 30000, na Dom Starców w Zamościu 15000 – odnotowała „Kronika Powiatu Zamojskiego”.
Zarząd Gminy Wyznaniowej Żydowskiej podawał za pośrednictwem tygodnika „Ziemia Zamojska” do wiadomości powszechnej, iż z kwesty ulicznej przeprowadzonej 24 września 1925 roku zebrano sumę zł 281 gr 23. Kwota została przeznaczona na odbudowę domu starców żydowskich w Zamościu.
Rejent Zieliński z okazji zbliżających się świąt  Bożego Narodzenia złożył na Dom Starców i Kalek 50 złotych – podawał tygodnik „Ziemia Zamojska” w 1926 roku.
Do Magistratów i Wszystkich Urzędów Gminnych w powiecie apelował w 1929 roku Przewodniczący Wydziału Powiatowego Starosta Pryziński Do wiadomości i wydania potrzebnych zarządzeń w celu odpowiedniego zabezpieczenia gminy przez zaopiekowanie się w pierwszym rzędzie żebrakami i włóczęgami niezdolnymi do pracy, by przez to zapobiec ewent. nakazom Sądów i kierowaniu żebraków i włóczęgów do przytułków, a to ze względu na wysokie koszty utrzymania.

Przepisy o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa regulowało rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa (D. U. R. P. Nr. 92/27). Wydział Pracy i Opieki Społecznej Województwa zawiadomił Wydział Powiatowy o wprowadzeniu w życie Rozporządzenia. W związku z tem Sądy będą kierowały do przytułków żebraków niezdolnych do pracy, na koszt odnośnych samorządów. Wobec tego, że na terenie powiatu istnieje narazie tylko jedyny zorganizowany przytułek – Dom Starców i Kalek w Zamościu – na skutek uchwały Wydziału Powiatowego z dnia 2 b. m. proszę Zarząd o wydanie odpowiednich rozporządzeń w celu przygotowania narazie paru miejsc na wypadek skierowania przez Sąd żebraków niezdolnych do pracy. Koszty związane z utrzymaniem skierowanych przez Sąd żebraków z powiatu Zamojskiego będą pokrywały samorządy w myśl ustawy o opiece społecznej informował Starosta [Janusz] Pryziński na łamach „Gazety Zamojskiej” z 1929 roku.
Z kolei w 1930 roku na łamach „Słowa Zamojskiego” Jan Franczak informował, że Zamiast przesyłania życzeń świątecznych składam zł. 5 na Dom Starców i Kalek w Zamościu.

Pałac – Ruskie Piaski