Ekslibris (łac. ex libris – z książek) – znak własnościowy książki, najczęściej ozdobny, wykonany w technice graficznej, z imieniem i nazwiskiem lub inicjałami właściciela książki bądź nazwą instytucji. Typowy ekslibris jest niedużą zadrukowaną karteczką przyklejoną do wewnętrznej strony okładki. Prostszą formą znaku własnościowego może być pieczątka.
W zbiorach specjalnych Książnicy Zamojskiej im. Stanisława Kostki Zamoyskiego w Zamościu jest ok. dwóch tysięcy ekslibrisów. W zdecydowanej większości są to ekslibrisy wykonane po 1945 r. dla indywidualnych osób, jak też instytucji i organizacji. Najstarszym obiektem w kolekcji jest miedzioryt wykonany ok. 1729 r. przez G. Scholke dla magnata śląskiego C.G. Schaffgotscha. Pojedyncze ekslibrisy pochodzą z przełomu XIX i XX wieku oraz okresu międzywojennego.
Szczególne miejsce w zbiorach biblioteki zajmują ekslibrisy i superekslibrisy (znaki własnościowe, stanowiące część wystroju introligatorskiego oprawy) rodu Zamoyskich h. Jelita.
