W październiku 1924 roku ukazał się pierwszy numer Czasopisma Szkolnego Państwowego Seminarjum Nauczycielskiego Żeńskiego w Zamościu „Myśli Młodociane”. Gazeta była kontynuacją czasopisma „Szkoła polska” o czym mowa jest w słowie wstępnym do numeru.

„W roku ubiegłym Kółko pedagogiczne, istniejące na terenie seminarjum, zapoczątkowało wydawanie czasopisma p. t. „Szkoła polska“. Ówczesny Komitet redakcyjny w artykule wstępnym, zamieszczonym w Nr. 1 tego czasopisma, przedstawił znaczenie wydawnictwa na terenie szkoły, a w szczególności seminarjum nauczycielskiego. Równocześnie Redakcja apelowała do uczennic wszystkich kursów, aby wzięły udział w zapoczątkowanem wydawnictwie, aby wspólna praca była odbiciem wszystkich dziedzin i przejawów życia szkolnego, aby w całej pełni odzwierciedlała szkołę i ducha w niej panującego. Jednakże wezwanie nie odniosło pożądanego skutku. Czasopismo opierało swoje istnienie przeważnie na pracach dwóch najstarszych kursów, przybierając charakter wybitnie pedagogiczny. Niewątpliwie zagadnienia pedagogiczne w seminarjum nauczycielskiem są ośrodkiem pracy wychowawczej i naukowej, to jednak pismo szkolne musi mieć charakter ogólny, musi objąć całokształt życia szkolnego, musi pociągnąć do prący wszystką młodzież bez różnicy klas, czy też kursów. W tym duchu ponownie rozpoczynamy pracę, wydając ją w odświeżonej, choć może skromniejszej szacie. Przez zmianę tytułu nie chcemy bynajmniej zrywać ciągłości z pracą poprzednią, lecz pragniemy przez tę nazwę nadać jej właściwy kierunek, pragniemy widzieć ją w takiej formie, jaką mieć powinna.

Do tej pracy wzywamy serdecznie gorąco wszystkie koleżanki. Zabierzmy się do niej z ochotą i zapałem. Niechaj, te „Myśli młodociane” obejmą wszystkie nasze myśli, uczucia i pragnienia. Niechże będą jasne, proste i szczere jak szczerą i czystą jest dusza dziewczęcia; niech będą wesołe i radosne, jak pełen radości jest wiek młodociany. Niechaj w „Myślach“, jak w zwierciadle, odbija się dusza młodzieży polskiej i dusza szkoły, która ją wychowuje.”

W winiecie każdego numeru prezentowano cytaty o młodości, m.in. Słowackiego, Sienkiewicza, Mickiewicza.

W czasopiśmie wyodrębniono dział literacki, pedagogiczny i sprawozdawczy oraz kronikę szkolną, rozrywki umysłowe i językowe. Nie wszystkie osoby publikujące w gazetce ujawniały swoją tożsamość, część podpisywała się inicjałami, lub pseudonimami, np.: W. N., Erbe, Jurek L., ABC. W dostępnych numerach z nazwiska występują: St. Mielniczukówna, W. Wolańska, J. Banaszkiewiczówna, Irena Pikunasówna, R. Juścińska- uczestniczka kursu wstępnego, H. Mazurkiewiczówna, Danusia Badzianówna, Machałkówna, S. Janikówna, B. Kuźmówna, A. Czyżówna, A. Łabuzówna, A. Zaniewska, Helena Głowacka, K. Wolańska,

Redaktorem odpowiedzialnym był prof. A. Litwin. Funkcję redaktora czasopisma sprawowała J. Panecka, a administratorem była – Z. Dybzińska. Czasopismo drukowano w Drukarni
i Introligatorni Sejmiku Zamojskiego. Cena egzemplarza w pierwszym roku ukazywania się gazety wynosiła 50 groszy. W drugim roku 60 groszy. Znanych jest tylko kilka numerów czasopisma.

Opracowano na podstawie zasobów Biblioteki Cyfrowej Książnicy Zamojskiej.

Piotr Piela