„Nowiny Zamojskie” – pierwsze czasopismo informacyjno-publicystyczne na terenie Zamościa. Od trzeciego numeru [dwa pierwsze numery pisma z 28 października i 4 listopada 1917) ukazały się jako jednodniówka] jako pismo tygodniowe poświęcone zagadnieniom politycznym, sprawom społecznym i literackim oraz życiu miejscowemu. Od numeru 10(39) z 9 marca 1919 roku jako Niezawisłe pismo tygodniowe. Ostatni dostępny numer 21(50) z 1919 roku ukazał się 1 czerwca. Redaktorem a następnie również wydawcą pisma był Józef Lesiewski [przewodniczący Towarzystwa „Piechur”].
Deklarację współpracy z czasopismem złożyli: Denhoff-Czarnocki Wacław, Dzięciołowski Alfons, Heliota, Jurkowski Kazimierz, prof. Kobierzycki Ludwik, inż. Kornobis Stefan, Kierzkowski Kazimierz, Kłossowski Zdzisław, Krupiński Apolinary, Krzaczyński Władysław, Lesiewski Józef, dyr. Lewicki Kazimierz, prof. Miller Stefan, Niedziałkowski Edwadrd, dr. Moniuszko Edward, Nowak Aleksander, Pohoski Michał, Pomarański Stefan, Pomarański Zygmunt, Roszko Stefan, Sienkiewicz Andrzej, Zukowska Zofia i inni
Pierwszy numer „Nowin Zamojskich” wyszedł z drukarni Szai Szpera. Kolejne drukowane były w drukarni i fabryce stempli Szmajsera. W 1918 roku pismo ponownie drukowane było w drukarni Szpera [numery 2, 3, 5-21] i drukarni Szmajsera [numery 1, 4 i 22]. W ostatnim roku ukazywania się pismo wychodziło z Drukarni i Fabryki Stempli Kauczukowych i Metalowych A. Szmajsera. Wydawcą, początkowo za pozwoleniem cenzury wojennej, było Wydawnictwo Zamojskiej Spółki Wydawniczej. Administracja pisma do grudnia 1917 roku mieściła się przy ul. Rynek 18. 15 grudnia 1917 roku administracja „Nowin…” została przeniesiona do Księgarni Polskiej w domu Centralnym przy Bazyliańskiej L. 2 róg ul. Tadeusza Kościuszki. Redakcja pozostała w lokalu Wydziału Narodowego, Rynek 18.
Prenumeratę czasopisma można było zamawiać w Księgarni Ludowej i w „Rekordzie” oraz w Izbicy w sklepie H. Bazylko, w Krasnobrodzie u Mariana Zarębskiego, w Krasnymstawie w księgarni Leszczyńskiego, w Tomaszowie w Księgarni Ludowej oraz w Szczebrzeszynie w księgarni Mazurowskiego.
Opracowano na podstawie archiwalnych numerów czasopisma dostępnych w Bibliotece Cyfrowej Książnicy Zamojskiej.
Piotr Piela
