Choć współczesne kalendarze pełnią głównie funkcje dekoracyjne, to nadal ich najważniejszym przeznaczeniem jest informacja. Od lat, poza podstawowymi danymi umieszczanymi w kalendarzu, zawierały one szereg informacji tematycznych, w zależności od wydawcy. Cóż zatem mógł zawierać kalendarz sądowy?

Kalendarz Sądowy na rok 1933 opracowany został przez sędziego Jerzego Kirkiczenko i radcę Mariana Kraczkiewicza. W treści kalendarza znajdziemy informacje o: władzach naczelnych sądów RP. Spis imienny wszystkich sędziów, prokuratorów, adwokatów, notarjuszów, pisarzy hipotecznych, tłumaczów przysięgłych, komorników i obrońców sądowych oraz sędziów i urzędników Najwyższego Trybunału Administracyjnego i Prokuratorii Generalnej. Ponadto Kalendarz zawiera Przepisy o kosztach sądowych i o wynagrodzeniu adwokatów. Taksy dla pisarzy hipotecznych, notarjuszów, komorników i tłumaczów przysięgłych. Przepisy dla notarjuszów, pisarzy hipotecznych i in. Kalendarz tłoczono w Warszawie w Zakładach Drukarskich F. Wyszyński i s-ka przy ul. Wareckiej 15. Skład Główny w Księgarni F. Hoesickiej.

W wydawnictwie wzmiankowani są przedstawiciele władz naczelnych Rzeczypospolitej Polskiej:

Prezydent RP: prof. dr Ignacy Mościcki, Szef Gabinetu Wojsk. Prezydenta RP: płk. Jan Głogowski, Szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP: dr Bronisław Hełczyński.

Prezydium Rady Ministrów: Prezes Rady Ministrów: płk. Aleksander Prystor, Podsekretarze Stanu: Tadeusz Lechnicki, dr Bronisław Nakoniecznikoff-Klukowski, Szef Biura Prawnego: Władysław Paczoski.

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych: Minister: płk. Bronisław Pieracki, Podsekretarze Stanu: Mikołaj Dolanowski, Władysław Korsak.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych: Minister: płk Józef Beck, Podsekretarz Stanu: Jan Szembek.

Ministerstwo Spraw Wojskowych: Minister: Marszałek Józef Piłsudski, Podsekretarze Stanu: gen. Kazimierz Fabrycy, gen. Felicjan Sławoj-Składkowski.

Ministerstwo Skarbu: Minister: prof. Władysław Zawadzki, Podsekretarze Stanu: płk. Adam Koc, Leon Kozłowski, Wincenty Jastrzębski.

Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego: Minister: Janusz Jędrzejewicz, Podsekretarze Stanu: Kazimierz Pieracki, ks. Bronisław Żongołłowicz.

Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych: Minister: Seweryn Ludkiewicz, Podsekretarze Stanu: Wacław Karwacki, Karol Kasiński.

Ministerstwo Przemysłu i Handlu: Minister: gen. dr. Ferdynand Zarzycki, Podsekretarz Stanu: dr. Franciszek Doleżal.

Ministerstwo Komunikacji: Minister: inż. Michał Butkiewicz, Podsekretarze Stanu: inż. Witold Czapski, inż. Jan Gallot.

Ministerstwo Opieki Społecznej: Minister: gen. dr. Stefan Hubicki, Podsekretarze Stanu: dr. Eugenjusz Piestrzyński, Kazimierz Rożnowski.

Ministerstwo Poczt i Telegrafów: Minister: inż. Ignacy Boerner, Podsekretarz Stanu: inż. Franciszek Drzewiecki.

Nas, z powodów oczywistych interesują „wzmianki lokalne”. W 1933 roku Sąd Okręgowy w Zamościu mieścił się przy ul. Akademickiej 5. Jego Prezesem był Jan Alfons Głowacz. Funkcję wiceprezesów pełnili: Władysław Kozłowski i Leon Najmański Mirza-Kryczyński.

Na stanowiskach Sędziów Okręgowych zasiadali: Cybulski Stanisław, Józef Dębiński-Pióro, Mieczysław Gacki, Michał Gallewicz, Tadeusz Koziorowski, Kazimierz Kwapiszewski, Tadeusz Leonowicz, Jan Łaparewiczi, Stanisław Matkowski. Według wspomnianego wykazu były też dwa wakaty. Sędzią Okręgowym Śledczym w Hrubieszowie był Stanisław Jordański. W Zamościu Piotr Obniski i Jan Szorszorjanc. Starszym Sekretarzem Sądowym był Lucjan Mikliński. Prokuratorem Hieronim Piotrowski, Wiceprokuratorem Józef Dederko. Tu także były dwa wakaty. Podprokurami byli Czesław Godziszewski i Alfons Otto Uhlig. Funkcję Sekretarza Prokuratury pełnił Edward Antoniszewski.

W Sądach Grodzkich zasiadali:

Biłgoraj– S. g. Zygmunt Dębowski, 1 wakat. Hrubieszów– S. g. Ottokar Jun, Stanisław Sztrancman, Andrzej Targoński, Karol Ziubrynowicz. Szczebrzeszyn– S. g. Zygmunt Strzelecki, 1 wakat. Tarnogród– 2 wakaty. Tomaszów Lubelski – S. g. Feliks Jabłoński, Jan Stanisław Rozmus. Tyszowce– S. g. Michał Malec, 1 wakat. Zamość– S. g. Tymoteusz Chrzczonowski, Aleksander Czujkiewicz, Faustyn Klaude, Władysław Pajewski.

W spisie imiennym Notariuszów przy Sądzie Okręgowym w Zamościu widnieją: w Biłgoraju – Feliks Czarkowski, w Grabowcu – Franciszek Bachański, w Hrubieszowie – Otton M’ssuna i Zygmunt Zawadzki, w Szczebrzeszynie – Stanisław Warchałowski, w Tomaszowie – Antoni Hornowski, w Tyszowcach – Antoni Marjan Xiężopolski i w Zamościu -Bolesław Lesman, Antoni Naumowicz i Jan Zieliński.

Pisarze Hipoteczni: Biłgoraj –Walerjan Klaude, Hrubieszów – Stefan Kłosiński, Tomaszów -Józef Malesza, Zamość- przy S. Okr. Zygfryd Krauze, przy S. Grodz. Feliks Niewiadomski.

Komornicy: Biłgoraj – Hieronim Wąsek, Hrubieszów – Kazimierz Kowalski, Zygmunt Pomarański, Szczebrzeszyn – Adolf Piech, Tomaszów -Ignacy Panasiewicz, Tyszowce – Aleksander Wiśniarski, Zamość -Wiktor Klaude, Jerzy Malicki.

Adwokaci:

Sąd Okręgowy w Zamościu: Wacław Baikowski-Bazyljańska 2, Henryk Cygielman – Staszica 4, Tomasz Czernicki – Kościuszki 5,  Jan Janiszewski -Bazyljańska 2, Czesław Kuncewicz – Staszica 12, Antoni Legieć – Staszica 25, Antoni Muszak – Żeromskiego 15, Henryk Rosiński – Wyspiańskiego 1, Bronisław Sikorski – Kościuszki 5, Henryk Świątkowski – Żeromskiego 13, Piotr Eydziatt Zubowicz – Przybyszewskiego 2, Wiktor Żymirski – Żeromskiego 34. Biłgoraj – Szyja Brenner i Franciszek Mroczek. Hrubieszów – Stanisław Kowalski i Stanisław Kulik. Tomaszów Lubelski – Ignacy Barski, Bronisław Wielobycki, Antoni Żbikowski. Szczebrzeszyn – Berel Edelsberg, Henryk Paprocki. Tyszowce – Jerzy Szmagier. Zwierzyniec Lubelski – Józef Stroiński.

Obrońcy sądowi zamojskiego okręgu: Biłgoraj – Tadeusz Oleński, Bolesław Zarzycki,

Hrubieszów – Henryk Warchałowski, Tarnogród – Józef Barcicki, Jan Kuźmicki, Tomaszów – Seweryn Sawicki, Tyszowce – Karol Wróblewski, Szczebrzeszyn – Ignacy Ostrowski, Cyryl Szuryn, Zamość – Jan Łopatyński i Stanisław Mikliński.

Tak było w roku 1933. Kolejne wydania kalendarza (również te wcześniejsze) mogą być przyczynkiem do opisania zamojskiej Palestry.

Opracowano na podstawie zasobu Śląskiej Biblioteki Cyfrowej.

Piotr Piela