Pierwszym aktem prawnym w Polsce, gwarantującym Polkom czynne i bierne prawa wyborcze do Sejmu był Dekret Tymczasowego Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z dnia 28 listopada 1918 r. o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego. Artykuł 1. Dekretu stanowił, że wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel naszego państwa bez względu na płeć.
Drugim aktem traktującym o równych prawach wyborczych kobiet i mężczyzn w Polsce był Dekret o tymczasowej Ordynacji Wyborczej do Sejmików Powiatowych Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z dnia 5 grudnia 1918 r. Artykuł 4. Dekretu stanowił, że na członków sejmików powiatowych mogą być wybierani członkowie poszczególnych kolegiów wyborczych bez względu na płeć.
Na koniec 1917 r. liczba mieszkańców Zamościa wynosiła 13 054, w tym 6 380 kobiet i 6 674 mężczyzn.
W Zamościu w latach 1918-1939 w radzie miejskiej zasiadały już kobiety: w 1918 r. pierwszą radną w dziejach miasta Zamościa została Zofia Dziubówna (1884-1955) – współzałożycielka PPS, Kazimiera Tęczynowa, Kazimiera Żmudzka; w 1919 r. Janina Korbówna, Sara Bajczman; w latach 1934-1939 Kamilla Kopcińska; w 1935 r. Agata Ciskówna; w 1938-1939 Wanda Franczak; w 1939 r. Hinda Korngold i Wiktoria Skiba.
W 1990 r. w wyborach bezpośrednich do rad i gmin (określanych mianem w pełni demokratycznych) do Rady Miasta Zamość wybrano 36 radnych, w tym 7 kobiet; w 1998 r. wybrano 6 pań. Od 2002 r. ustalono liczbę radnych Rady Miasta Zamość na 23 osoby i od tego roku nastąpił wzrost udziału kobiet zasiadających w Radzie (2002 r. – 7, 2006 r. – 6, 2010 r. – 8, 2014 r. – 6, 2018 r. – 4 panie).
