Powstał w 1983 roku zrzeszając grupę zamojskich nauczycieli-poetów (Maria Duławska, Stanisława Gorzkowska, Zofia Kasprzak, Maria Niklewicz, Władysław Antoni Różański – pierwszy prezes). Na mapie literackiej Zamościa powstało miejsce, gdzie można było realizować potrzebę wymiany literackich doświadczeń i poetyckich spostrzeżeń. Klub zrzeszał poetów, dla których poezja była potrzebą serca a nie źródłem utrzymania. Organizowano spotkania autorskie, wieczory poetycko-muzyczne, wydawano almanachy i tomiki poetyckie (wydano ponad 30 tomików).
Swój dorobek literacki poeci prezentowali na Przeglądach Dorobku Artystycznego Nauczycieli w Puławach, Lublinie, Lubartowie, Warszawie. Wiersze drukowano w „Tygodniku Zamojskim”, „Sztandarze Ludu” i „Zamojskim Kwartalniku Kulturalnym”. Klub współpracował z Klubem Literackim działającym przy Wojewódzkim Domu Kultury w Zamościu i Nauczycielskim Klubem Literackim im. J. Czechowicza w Lublinie.
W zbiorach Książnicy znajdują się wszystkie tomiki zamojskiego Nauczycielskiego Klubu Literackiego.
