Jan Maria Strzyżowski urodził się 9 (21) listopada 1871 roku w Szczebrzeszynie jako syn Franciszka i Joanny Kornelii z Balcerów (Baltzerów) [zmarła w 1906 r. w wieku 72 lat] małżonków Strzyżowskich. Miał Brata Bolesława Franciszka urodzonego 8 kwietnia 1867 roku, siostrę Felicję Karolinę (ur. w 1859 r.) i siostrę Bronisławę Karolinę (zm. w 1909 r.) [Ułasewicz (według akt USC Ułasiewicz), żona (ślub w 1880 r.) Burmistrza Tomaszowa Lubelskiego Aleksandra Kazimierza Ułasiewicza (zm. w 1884 r.). Bronisława Ułasewicz zakupiła atelier fotograficzne w 1886 roku od Kazimierza Strzeleckiego. W roku 1897 odstąpiła zakład „Fotografia Artystyczna” swojemu bratu Janowi.]. W 1898 roku poślubił Stanisławę Witalisę Radyszkiewicz 22-letnią pannę, urodzoną w Tarnawatce parafia Krasnobród, zamieszkałą w Zamościu. Z żoną Stanisławą miał syna Radomiła Ignacego (ur. w 1901 roku) oraz córki Honoratę ( ur. 1899) i Martynę Leokadię (ur.1904). Był fotografem. Zawodu uczył się u Wincentego Suchowierza. Zmarł w 1938 roku.
W 1889 roku wydał w moskiewskiej firmie Phototypie Scherer, Nabholz & Co. serię pocztówek uznawanych za najstarsze zamojskie karty pocztowe.
Nakładem Braci Rzepkowicz z Warszawy w wydawnictwie Hernhuta w Zamościu ukazały się pocztówki ze zdjęciami wykonanymi przez Jana Strzyżowskiego.
Jest autorem wielu „zamojskich” fotografii, m.in. portretów mieszkańców Zamościa (dwa z nich znajdują się w zbiorach Książnicy Zamojskiej, celi Łukasińskiego, czy kościoła Franciszkanów jeszcze z frontonami oraz zdjęcia wykorzystanego w pocztówce z Wożuczynem.
Przez wiele lat [„Ziemia Lubelska” z 8 września 1926 roku informuje, że podczas Zjazdu Ochotniczych Straży Pożarnych Powiatu Zamojskiego Jan Strzyżowski, Naczelnik Straży Zamojskiej (20 lat służby) otrzymał odznakę dla „tych, którzy przesłużyli w pożarnictwie ochotniczem więcej niż 10 lat”.] pełnił funkcję Naczelnika straży pożarnej w Zamościu, był społecznikiem, filantropem – na ofiary wybuchu w Cytadeli Warszawskiej w 1923 roku złożył w redakcji „Ziemi Zamojskiej” 175.000 zł, fundował nagrody dla uczestników Kursu Zimowego p.w. [przysposobienia wojskowego], zwycięzców strzelania i „marszu na przełaj 3200 m” (1926), był jednym z członków założycieli chóru „Lutnia” (1926 rok). Zarządzał herbaciarnią Towarzystwa Trzeźwości.
Był również autorem zdjęć 12 obrazów Tadeusza Kuntzego znajdujących się w kolekcji hrabiego Aleksandra Szeptyckiego z Łabuń.
Komornik Wiktor Klaude ogłaszał na łamach „Kuriera Zamojskiego” z 15 grudnia 1918 roku, że 3 stycznia 1919 roku o godzinie 10 z rana obok Hotelu Centralnego odbywać się będzie sprzedaż publiczna składu fotograficznego, pozostałego po ś. p. Wincentym Suchowierzu, wraz z utensyljami zakładu oraz firmę „Strzyżowski i S-ka” z wszystkimi ruchomościami, wniesionemi do spisu inwentarza, sporządzonego po wspomnianym Suchowierzu w dniu 4 sierpnia 1917 roku. Licytacja miała się rozpocząć od sumy 1410 rb. 15 kop. Życzący przyjąć udział w licytacji, obowiązany złożyć kaucję w sumie 200 rb. – zawiadamiano w ogłoszeniu.
Jak informowała gazeta codzienna „Dzień Dobry” [nr 58., z 27 lutego 1937 roku] Jan Strzyżowski zamieszkały w Zamościu, Lwowska 37 otrzymał nagrodę za rozwiązanie zadań z numeru 51. Z kolei „Lubelski Dziennik Wojewódzki” [nr 15., 1 lipca 1932 roku] informował, że do Rejestru Spółdzielni Sądu Okręgowego w Zamościu pod Nr. 304 dnia 9 czerwca 1932 roku wpisano „Spółdzielcze Stowarzyszenie Kominiarskie” w Zamościu. Do Zarządu zostali wybrani: Edmund Pomiński, Jan Franczak z Zamościa i Mieczysław Stankiewicz z Nielisza, a na zastępców. Jan Boczko, Jan Strzyżowski i Marjan Przystojecki, wszyscy zamieszkali w Zamościu. Z kolei sobotni „Kurjer Codzienny” [nr. 167 z 7(19) czerwca 1897 roku] podawał, że „na pomnik Mickiewicza” Jan Strzyżowski ofiarował 50 kopiejek.
Według Księgi Adresowej Królestwa Polskiego na Rok 1904, R. 5, s. 84 Jan Strzyżowski prowadził w Zamościu agenturę warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń „Przezorność” [Towarzystwo Ubezpieczeń „Przezorność” w Warszawie, Spółka Akcyjna, powstało w 1891 roku.] Fotografią w tym czasie zajmowali się w Zamościu Herszsohn Fiszel i Strzyżowski Jan Marjan(!).