„Głos Zamościa” – pismo demokratyczne poświęcone sprawom społecznym i gospodarczym. Dwutygodnik, który jako informowano na ostatniej stronie wychodzi w niedziele po pierwszym i piętnastym każdego miesiąca. Pierwszy numer ukazał się 7 września 1919 roku i kosztował 60 halerzy. Od numeru piątego za egzemplarz trzeba było zapłacić koronę. Redaktorem odpowiedzialnym był Henryk Warchałowski. Administratorem i wydawcą pisma Zygmunt Nahajski. Redakcja mieściła się przy ul. Rynek 17, następnie przy Kościuszki 5. Redaktor przyjmował interesantów w soboty od godziny 4 do 6 po południu. Administracja przyjmowała ogłoszenia i zamówienia na prenumeratę w Księgarni Ludowej w Domu Centralnym. Czasopismo wychodziło z drukarni i fabryki stempli Szmajsera w Zamościu. Pierwszy numer liczył 6 stron.
Potrzeba istnienia czasopisma w Zamościu jest nadto widoczna, by ją obszerniej na tem miejscu omawiać. Prasa wogóle wywalczyła sobie zaszczytne stanowisko w społeczeństwach nowoczesnych. Zastanowić się raczej wypada jaką rolę powinna mieć prasa prowincjonalna, nieskrępowana oczywiście żadnemi cenzuralnemi paragrafami. (…) śmiemy natomiast twierdzić, że tylko pismo hołdujące wiedzy i prawdzie mające na widoku dobro prowincyi, a idące z prądem sankcjonowanym przez cale społeczeństwo, pismo bez wszelkiej piany partyjnej i wzajemnego szczucia powinno liczyć na zupełne poparcie wszystkich współobywateli. W tym też celu powstaje nowe pismo „Głos Zamościa”, którego pierwszy numer masz czytelniku przed sobą. Przyjmujemy na siebie ciężki obowiązek i nader odpowiedzialny być wiernym zwierciadłem i bezstronnym krytykiem życia gospodarczego i społecznego powiatu Zamojskiego. Czytamy na pierwszej stronie pierwszego numeru.
Poza publicystyką, wiadomościami z Zamościa i sprawami regionu, kącikiem satyrycznym, w gazecie sporadycznie publikowano utwory poetyckie. W pierwszym numerze był to wiersz Samotność Makarego Jasińskiego.
W dwutygodniku publikowali, m.in. Stefan Miller, Edmund Zalewski, Ryon (członek komitetu redakcyjnego), Jan Lipczyński oraz redaktor Warchałowski.
Opracowano na podstawie zasobu Biblioteki Cyfrowej Książnicy Zamojskiej.
Piotr Piela
