Maria Pominkiewicz Kulikiewicz urodziła się w Zamościu w 1921 roku. W czasie wojny działała w ruchu oporu. Po wojnie więziona za przynależność do WiN. Uczęszczała do zamojskiej Szkoły Sztuk Plastycznych. W 1954 roku ukończyła architekturę wnętrz na PWSSP we Wrocławiu.
Prace Artystki brały udział w wystawach indywidualnych m.in. w Warszawie, Łodzi, Zamościu oraz w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Prac Artystów Wywodzących się
z Zamościa i Zamojszczyzny oraz w Wystawie Malarstwa i Grafiki Zamość w Sztuce. Była współzałożycielką Galerii 78.
Wywodząca się z Zamościa artystka stworzyła w latach 1975-1978 cykl prac malarskich poświęconych swemu rodzinnemu miastu. 13 obrazów w roku 2000 przekazano w darze do muzeum
w Zamościu. Jest to obraz smutnego przygnębiającego Zamościa. Zimne zielenie, ponure brązy, zgaszone czerwienie rozświetlane bladą żółcią – prezentują Zamość widziany oczyma artystki.
Przy pokazywaniu Zamościa mam skłonności kubistyczne – mówiła w jednym z wywiadów.
Została wyróżniona Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej II stopnia i Nagrodą Kuratorium Okręgu Łódzkiego, odznaczona Krzyżem AK, Krzyżem Zrzeszenia WiN, medalem im. Wandy Kierszniewskiej oraz odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Zmarła w 19 marca 1998 roku. Została pochowana na starym cmentarzu w Zamościu.