Adam Andrzej Witusik urodził się 14 maja 1940 r. w Brzyszczkach koło Jasła. Zmarł 13 grudnia 2007 r. W 1958 r. rozpoczął studia historyczne na UMCS i już na stałe związał się z Lublinem. Studia ukończył w 1963 r. i zaraz potem podjął pracę naukową i dydaktyczną na uniwersytecie, początkowo w Katedrze Historii Polski, następnie w Zakładzie Historii Średniowiecznej, wreszcie w Zakładzie Historii XVI–XVIII wieku. W 1972 r. obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem dra Adama Kerstena pt. Tomasz Zamoyski 1594-1638. Studium z dziejów wychowania i kariery synów magnackich w Polsce w pierwszej połowie XVII wieku.
W l. 1975-78 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego UMCS w Zamościu, od 1974 r. należał do Zamojskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Od 1979 r. wchodził w skład redakcji „Rocznika Lubelskiego” pełniąc rolę sekretarza, a od 1988 r. redaktora naczelnego. Należał również do kolegium redakcyjnego „Rocznika Zamojskiego”.
Dorobek ponad czterdziestoletniej pracy naukowej A. Witusika jest imponujący – składa się nań blisko 600 publikacji, w większości dotyczących różnych aspektów dziejów społeczno-politycznych Rzeczypospolitej XVI–XVII wieku. Pierwsze ważniejsze studium Witusika pt. Elekcja Jana Kazimierza w 1648 roku (1965) oraz opartą na doktoracie Młodość Tomasza Zamoyskiego. O wychowaniu i karierze syna magnackiego w Polsce w pierwszej połowie XVII wieku (1977). Ponad 120 publikacji Witusik poświęcił tematyce zamojskiej, pisał o dziejach rodu Zamoyskich, kulturalnym i intelektualnym środowisku miasta Zamościa, Szymonie Szymonowicu. Na uwagę zasługuje książka O Zamoyskich, Zamościu i Akademii Zamojskiej (1979). Był niezwykle zaangażowany w życie kulturalne i naukowe Zamościa. Brał udział w konferencjach i sesjach naukowych, organizowanych w Zamościu.
Nie wolno zapomnieć o pracach z zakresu historii Lublina, kilkakrotnie podejmowanych studiach nad problematyką unii lubelskiej 1569 r., artykułach biograficznych w Polskim Słowniku Biograficznym, licznych recenzjach.
