Jan Sechini, także Secchini, Sekini urodził się ok. 1570 w Przemyślu, zmarł w 1632 roku. Był lekarzem, profesorem i rektorem Akademii Zamojskiej.
z Polony
Studiował na Uniwersytecie Krakowskim, gdzie w 1596 obronił bakalaureat sztuk wyzwolonych. W 1601 ogłosił poemat Thalamus nuptialis z okazji ślubu córki podczaszego krakowskiego i poety Piotra Cieklińskiego, w którym opisał uroczystości weselne. W 1602 został zaproszony do Zamościa. Sechini został profesorem Akademii Zamojskiej i objął katedrę poetyki, wykładał także w niższych klasach składnię i prozodię, a od 1603 uczył też logiki. W 1605 przerwał pracę w Zamościu, by uzyskać w Krakowie tytuł magistra filozofii. Po powrocie do Zamościa był dziekanem Wydziału Sztuk Wyzwolonych (1606) oraz rektorem Akademii (1608/1609).
W roku 1610 wyjechał do Padwy, gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny. Po powrocie do Polski prowadził praktykę lekarską w Przemyślu. Cenił właściwości lecznicze wód mineralnych, zalecał zarówno ich picie, jak i kąpiele. Ogłosił pracę Censura o wodzie iwonickiej (1630). Jest to pierwsza praca balneologiczna poświęconą wyłącznie wodom mineralnym Iwonicza.
