Zamość w poezji, wierszem o Zamościu

Międzynarodowy Dzień Poezji to święto, które zostało ustanowione przez UNESCO w 1999 roku. Jego celem jest zachęcanie do czytania poezji, a nawet tworzenia własnych wierszy. Zachęcamy i my, polecając jednocześnie liczne tomiki poetyckie znajdujące się w zasobie biblioteki. I choć główne obchody Międzynarodowego Dnia Poezji odbywają się w Paryżu nic nie stoi na przeszkodzie, by tego dnia w domowym zaciszu, na ławce w parku, przy kawiarnianym stoliku przysiąść i przeczytać, niechby jeden tylko wiersz o Zamościu. Zwłaszcza, że i Zamość na słynnej liście UNESCO się znajduje.

[Romualda Kowalicka]
Mój Zamość

Przytulam się do skórki
pomarańczy i chłonę
jak ciastko
aromat południa
tęsknię za słońca żarem

Mam tyle cienia
w podcieniach
mojego miasta
podobnych zaułków
włoskich ulic

Schody ramiona wyciągnęły
po łokieć
ratusz panek na placu
kamienice – krynoliny
w jego obwodzie
dumnie czoło
pokazują światu
tylko wieża
nos wyciera o chmury
wiatr od wschodu