Drukarnię Sejmikową otwarto 16 lipca 1921 roku. Drukarnia Sejmikowa zakrojona z powodu przeznaczenia na ten cel niewielkich funduszów na małą skalę, już po półrocznej pracy wymagała rozszerzenia. Toteż Wydział Powiatowy mając na uwadze konieczność postawienia tej placówki na należytem poziomie i celem dania możności zarobku lepszym siłom fachowym dążył i dąży do stworzenia należycie postawionej drukarni w powiecie.
Drukarnia miała jasno sprecyzowane zadania i cele. Była też dobrze zaopatrzona. Mając na uwadze – czytamy w Sprawozdaniu Drukarni zamieszczonym w numerze piątym „Ziemi Zamojskiej” z 1923 roku – już przy zakładaniu drukarni, wydawanie dzieł tekstowych drukarnia zaopatrzona została w większą ilość czcionek dla drukowania książek, pozatem ma dziś już pełne komplety innych czcionek, razem 58 gatunków. Brak jest jeszcze wprawdzie różnych drobnych przyborów zecerskich, niektóre też jako zużyte wymienić potrzeba na nowe. Dokompletowanie całości urządzenia zecerni nie zostało dotychczas uskutecznione jedynie z powodu braku w kraju potrzebnych naszej drukarni przyborów.
Mimo wysokich cen papieru zawsze posiadała wystarczający zapas tegoż na wypadek nagłych, nawet dużych zamówień. Stała i znaczna drożyzna papieru nie pozwala na uwięzienie znacznych kapitałów w surowcu, jednakże zapas papieru utrzymuje się stale taki, jaki jest potrzebny do wykonania natychmiastowych zamówień (…) W roku sprawozdawczym drukarnia zatrudniała stale, obok technicznego kierownika jeszcze trzech zecerów, maszynistę, introligatora i 7 sił pomocniczych z miejscowych praktykantów, którzy już po 4-5 latach będą wykwalifikowanymi w dziale drukarskim i introligatorskim pracownikami.
Liczba zamówień stale rosła. Dalszy rozwój drukarni jest zapewniony tak dalece, że Wydział nosi się z zamiarem wstawienia drugiej płaskiej maszyny drukarskiej, czyli że drukarnia w najbliższym czasie pracowałaby na dwóch płaskich maszynach i dwóch nożnych – informowali sprawozdawcy.
