Witold Eugeniusz Welcz znany bardziej jako Wiktor Zawada urodził się 13 września 1931 roku w Biłgoraju. W roku 1955 ukończył studia na Wydziale Prawa w UMCS. W latach 1955 – 1957 był redaktorem dziennika „Sztandar Ludu”. Następnie pracował w „Kurierze Lubelskim”. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich należał też do Związku Literatów Polskich.

Przygody Dzidka Centa, Byśka Stawskiego, Milki i jej brata Jędrka Szelesta, którzy ostatnie dni wakacji 1939 roku spędzają bawiąc się w Indian i rywalizując z kolegami z sąsiedztwa „wzbogacone” zostają o nowe atrakcje – kolumny wojska, wyjące syreny, próbny alarm lotniczy… Tamtego września wszystkie dzieci musiały bardzo szybko dorosnąć. Bohaterowie książek Zawady organizują drużynę wojskową o nazwie „Kaktusy”, a dziecięcą wyobraźnię wykorzystują w walce z wrogiem.

Kaktusy z Zielonej ulicy zaliczane są do klasyki polskiej literatury dziecięcej i młodzieżowej. Stanowią pierwszą część trylogii. Akcja rozgrywa się w latach 1939-1945 w Zamościu i okolicznych wsiach. Gromadka wesołych urwisów, nie rozumiejących początkowo powagi i tragizmu wojny, buntuje się na swój dziecinny sposób przeciwko nowym warunkom, potem w miarę zdobywanych doświadczeń włącza się stopniowo do walczącego świata dorosłych. Dynamiczna akcja, świetny humor, rozładowujący pełne grozy sytuacje, stanowią istotny walor tej powieści. Dalsze losy dzieci z Zielonej ulicy znajdziemy w Wielka wojna z czarną flagą i Leśna szkoła strzelca Kaktusa.

Twórczość literacka Wiktora Zawady: Kaktusy z Zielonej ulicy (1967), Wielka wojna z czarną flagą (1968), Leśna szkoła strzelca Kaktusa (1969), Szukam pana Kalandra (1971), Globus i pałka (1985),
Łącznik z puszczy (1986).

Autor zmarł 26 marca 2006 roku w Lublinie. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej.