Bakuniakowa Franciszka z Brzuchalów, (1878-01-26 – 1954), ur. w Udryczach. Działaczka społeczna, poetka ludowa, wiceprezes Udryckiego Koła Towarzystwa „Światło” [powstało w 1906, formalnie zawiązane 3 marca 1907 r.]. Żona Pawła Bakuniaka delegata tegoż Koła do Lublina i członka Sejmiku Powiatowego w Zamościu. Matka czworga dzieci Stefana, Apoloniusza, Zofii i Adeli. Była członkiem miejscowego Kółka Rolniczego im. Stanisława Staszica, członkiem Zarządu Stowarzyszenia Spożywców [1908 r.]. Jako delegat z terenu Zamojszczyzny brała udział w Krajowych Zjazdach Kółek Rolniczych. Dzięki jej staraniom powstał w Udryczach teatr amatorski, była jedną z inicjatorek utworzenia czytelni. Była założycielką i pierwszą przewodniczącą Koła Gospodyń Wiejskich w Udryczach i działającego przy nim zespołu śpiewaczego „Udryczanki”.

Córka Bartłomieja (ur. 1835) i Franciszki z Kardaszów, siostra Andrzeja Brzuchal-Sikorskiego (ur. 12 listopada 1867 w Udryczach, zm. 2 grudnia 1931 w Busku) – kapitana, kapelmistrza orkiestry I Brygady Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, pierwszego wykonawcy i aranżera Marsza I Brygady (My, Pierwsza Brygada).

Publikowała artykuły i wiersze w „Skrzacie Udryckim”, „Kronice Powiatu Zamojskiego” jako Udryczanka, „Ziemi Zamojskiej” oraz na łamach „Głosu Zamojskiego” i „Siewu”.

Wybrane wiersze:

Wieczór wigilijny – „Ziemia Zamojska” 1 stycznia 1923 r., R. IV., nr 1(89), s. 4.

Las – „Ziemia Zamojska” 1 stycznia 1923 r., R. IV., nr 1(89), s. 5.

Fotografia Franciszki Bakuniakowej za OLEANDRY. Biuletyn Związku Piłsudczyków Oddział Świętokrzyski. Kielce, XI 2009, NR 33., s. 11.