Z połączenia 2 i 9 pułku artylerii polowej zorganizowany został 1 lipca 1919 roku 3 pułk artylerii polowej Legionów. Od września 1922 stacjonował w garnizonie Zamość. Święto pułkowe obchodzono 24 września. 1 stycznia 1932 roku oddział został przemianowany na 3 pułk artylerii lekkiej Legionów.
W październiku 1921 do Zamościa przybyła bateria zapasowa pułku i rozpoczęła przygotowywania do przyjęcia pododdziałów bojowych 3 pap. W koszarach pułkowych tworzona była Wojenna Szkoła Podchorążych Artylerii nr II. Koszary w Zamościu spełniały wszelkie wymagania niezbędne do funkcjonowania pułku. W dobrym stanie były murowane budynki dowództwa, kasyn podoficerskiego i oficerskiego, mieszkania dla kadry, budynki mieszkalne dla szeregowych i stajnie. Działały świetlice żołnierskie i prowizoryczny teatr. W 1934 otwarto świetlicę pułkową dla szeregowych. Świetlica wyposażona była w aparat radiowy i zestawy gier. Przeczytać w nim można było pisma „Wiarus” i „Żołnierz Polski”, a także „Polskę Zbrojną” i „Ilustrowany Kurier Codzienny”. W latach 30. zorganizowany został chór żołnierski, a szeregowi raz w miesiącu mogli w kinie obejrzeć nowy film.
W 1925 roku w pułku założono spółdzielnię pod kierownictwem mjra Karola Myrka. Od 1928 spółdzielnia emitowała własne pieniądze. W 1930 liczyła 148 członków i prowadziła 2 sklepy. W końcu 1933, z uwagi na duże zadłużenie, spółdzielnia zawiesiła działalność, a w 1934 została rozwiązana.
16 grudnia 1937 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki zatwierdził wzór sztandaru dla 3 pal Leg. 17 lipca 1938 roku, na lotnisku w Zamościu, Marszałek Polski Edward Śmigły-Rydz wręczył dowódcy pułku sztandar ufundowany przez społeczeństwo ziemi zamojskiej. W trakcie ceremonii wręczenia sztandaru odbyła się uroczystość przekazania wojsku broni zakupionej przez gminy powiatu zamojskiego.
